Íàðúò íÿêîãà å áèë èçâåñòåí êàòî „õðàíàòà íà áîãîâåòå“ ïîðàäè íåãîâèòå íåâåðîÿòíè ïîëçè çà çäðàâåòî, à ïîñëåäíèòå ïðîó÷âàíèÿ ïîêàçâàò, ÷å òîçè ïëîä å ìíîãî ïîëåçåí çà íàìàëÿâàíå íà ðàçâèòèåòî íà ðàêîâèòå êëåòêè. Òîé ñúäúðæà ïîëèôåíîëè è ôëàâîíîèäè, êàêòî è ïîâå÷å àíòèîêñèäàíòè, êîåòî ãî ïðàâè ñóïåð-õðàíà â áîðáàòà ñðåùó ðàêà.